Pse muslimani bënë Xhihad?

Allahu e ka bërë obligim për muslimanët xhihadin për në rrugën e Allahut
dhe këtë për shkak të dobive dhe mirësive të shumta kurse lënia dhe
braktisja e tij dërgon në dëme dhe shkatërrime të shumta.

Prej urtësive të xhihadit për në rrugën e Allahut:

1 Qëllimi kryesor i xhihadit është që njerëzit të bëhen rob vetëm të
Allahut dhe nxjerrja e tyre nga robëria e krijesave për në robërinë e
Zotit të krijesave.

Thotë Allahu i Madhëruar: Luftoni ata (idhujtarët) derisa të zhduket
propagandimi i idhujtarëve dhe derisa të aplikohet feja vetëm për
All-llahun. E në qoftë se ndalen (nga propaganda dhe lufta), atëherë
lëreni armiqësinë, përveç atyre që janë zullumqarë. (Bekare, 193) Po
ashtu thotë Allahu i Madhëruar: Luftoni ata derisa të mos mbetet
idhujtari (besimi i kotë), e i tërë adhurimi të bëhet vetëm për
All-llahun. Po nëse ata ndalen (i japin fund mosbesimit), All-llahu
është mbikëqyrës për atë që veprojnë. (Enfal, 39)

Thotë Ibn Xheriri -Allahu e mëshiroftë-:

Luftoni pabesimtarët derisa të zhduket shirku dhe derisa të adhurohet
vetëm Allahu pa i bërë shok atij, kështu që të hiqet nga fatkeqësia nga
robërit e Allahut në tokë dhe të jetë feja e tërë vetëm për Allahun dhe
derisa të jetë i gjithë nënshtrimi dhe adhurimi i sinqertë vetëm për
Allahun dhe askënd tjetër.

Thotë ibn Kethiri -Allahu e mëshiroftë-:

Urdhëroi Allahu i Madhëruar për mbytjen e pabesimtarëve derisa të mos
mbetët shirku në tokë dhe të jetë feja vetëm për Allahun mbi të gjitha
fetë tjera.

Thotë i Dërguari -salAllahu alejhi ve selem-:

Jam urdhëruar që ti luftoj njerëzit derisa të thonë La ilahe il-lAllah
Muhammedun resulullah, ta falin namazin, ta japin zekatin pasi që ti
veprojnë këto i kanë të mbrojtura nga unë gjakun dhe pasurin e tyre
përveç se me të drejtën e Islamit dhe llogaria e tyre do të jetë tek
Allahu {Transmeton Buhariu dhe Muslimi}.

Thotë i Dërguari -salAllahu alejhi ve selem-:

Jam dërguar para kijametit me shpatë derisa të adhurohet vetëm Allahu i
vetëm pa i bërë shokë në adhurimin e Tij. {Transmeton Imam Ahmedi dhe e
ka bërë sahih këtë hadith Shejh Albani në Sahihul Xhami}

Ky synim i xhihadit ka qenë prezent në ndjenjat e sahabëve -Allahu qoftë i kënaqur me ta- gjatë betejave me armiqtë e Allahut.

Pasi që e pyeti Rrustemi emiri i ushtrisë persiane Rebia ibn Amirin:
Çfarë u solli juve këtu? Tha: Ne jemi një popull që na ka dërguar Allahu
për ti nxjerr njerëzit nga adhurimi i krijesave në adhurimin e
Krijuesit dhe nga padrejtësitë e feve në drejtësinë e islamit.

Pasi që arriti me kalin e tij Ukbete ibn Nafi tek deti e shtyri kalin e
tij në ujë derisa arriti uji në gjoksin e tij, pastaj tha: O Allah
dëshmo se unë bëra përpjekje dhe sikur mos të ishte ky deti do të shkoja
nëpër vende (qytete) për ta luftua atë që të mohon Ty derisa të mos
adhurohet askush tjetër përveç Teje.

2. Kthyerja e armiqësisë (atyre që e kanë tepruar) ndaj muslimanëve

Janë pajtuar të gjithë dijetarët se kthyerja e armiqësisë ndaj
pabesimtarëve është farzi ajn (obligim individual) për atë që ka
mundësi.

Thotë Allahu i Madhëruar: Dhe luftoni në rrugën e All-llahut kundër
atyre që ju sulmojnë e mos e teproni se All-llahu nuk i do ata që e
teprojnë (e fillojnë luftën). (Bekare, 190)

Thotë Allahu i Madhëruar: Përse të mos e luftoni një popull që thyen
zotimet e veta dhe tentuan ta dëbojnë të dërguarin? Në të vërtetë ata ua
filluan të parët luftën. A u frikësoheni atyre? Më e drejtë është t’i
frikësoheni All-llahut, nëse jeni besimtarë. (Teube, 13)

3. Largimi i fitnes (fatkeqësisë) prej njerëzve

Fitneja (fatkeqësia) është disa llojesh:

E para: Ajo që e veprojnë pabesimtarët prej formave të dënimit ndaj
muslimanëve për ti detyruar ata që ta lënë fenë e tyre, Allahu ka
urdhëruar për xhihad muslimanët për ti shpëtuar këta të dobët, thotë
Allahu i Madhëruar: Ç’keni që nuk luftoni për Zotin dhe për (t’i
shpëtuar) të paaftit: nga burrat, nga gratë e nga fëmijët, të cilët
luten: “Zoti ynë! nxirrna nga ky fshat (Meka), banorët e të cilit janë
mizorë. Jepna nga ana Jote shpëtim e ndihmë!”. (Nisa, 75)

E dyta: Fitneja e pabesimtarëve vetvetes së tyre dhe mospranimi i tyre
për ta dëgjuar të vërtetën kjo për arsye se sistemet e kufrit e
çrregullojnë natyrshmërinë e njeriut dhe mendjen e shëndosh sepse ato
edukohen për t`ju bërë rob dikujt tjetër pos Allahut kjo i bën që ata ta
konsumojnë alkoolin, dhe shfrenimi i tyre në moral për këtë arsye u
ligjësua xhihadi për ti zhdukur këto të këqija që i pengojnë njerëzit
për dëgjimin e të vërtetës, pranimin dhe njohjen e sajë.

4. Mbrojtja e shtetit Islam prej sherrit të pabesimtarëve

Për këtë arsye ka urdhëruari Dërguari -salAllahu alejhi ve selem- për
mbytjen e prijësve të kufrit të cilët i nxitnin armiqtë kundër
muslimanëve si shembulli i Kab ibn Eshrefit dhe ibnu Ubejjës këta dy
jehud kriminel.

Pastaj urdhri për mbrojtjen e kufijve të muslimanëve nga pabesimtarët, i
Dërguari -salAllahu alejhi ve selem- ka nxitur për këtë dhe ka thënë:
Të qëndruarit një ditë për në rrugën e Allahut {fi se bililah} është më
mirë sesa kjo botë dhe çka gjendet në të. {Transmeton Buhariu}

5. Frikësimi i pabesimtarëve, poshtërimi dhe nënçmimi i tyre

Thotë Allahu i Madhëruar: Luftoni ata, All-llahu i dënon dhe i mposhtë
ata nëpërmjet jush, e juve ju ndihmon kundër tyre dhe shëron zemrat e
njerëzve besimtarë. Dhe Ai mënjanon brengat nga zemrat e tyre. All-llahu
ia pranon pendimin atij që do. All-llahu i di të fshehtat, me urtësi i
zgjidhë çështjet. (Teube,14-15) Dhe thotë: E ju përgatituni sa të keni
mundësi force, (mjete luftarake), e kuaj të caktuar për betejë kundër
atyre (që tradhtojnë) e me të, (me përgatitje), ta frikësoni armikun e
All-llahut. (Enfal, 60)

Për këtë është legjitimuar xhihadi për të hedhur frik në zemrat e pabesimtarëve.

6. Zbulimi i munafikave {dyfytyrëshave}

Thotë Allahu i Madhëruar: E ata që besuan po thonë: “Përse të mos
shpallet një sure (që na e obligon luftën)?” E kur u shpall sureja e
qartë dhe në të u përmend lufta, i sheh ata, të cilët kanë zemra të
sëmura (të dyshimta), të shikojnë me një shikim si të ishin në agoni të
vdekjes. (Muhammed, 20)

Ka qenë zbulimi i munafikëve {dyfytyrëshave} njëra nga urtësitë në
luftën e Uhudit të cilën deshi t’ua tregoj Allahu muslimanëve .

Thotë Allahu i Madhëruar: All-llahu nuk është që t’i lë besimtarët ashtu
siç jeni, pa dalluar të keqin nga i miri. (Ali Imran, 179) Thotë ibn
Kajjimi: Allahu nuk do ti len besimtarët ashtu siç janë të përzier
besimtarët dhe munafikët derisa ti dallon ata që besuan nga dyfytyrëshat
ashtu siç i dalloi ata në ditën e Uhudit. Allahu deshi që ti dallon ata
me një dallim që ta shef dhe ta dinë çdo kush dhe ndodhi ajo që kishte
lajmëruar Allahu e vërtetë.

7. Pastrimi i besimtarëve nga mëkatet e tyre

Thotë Allahu i Madhëruar:

Ne, këto ditë i ndërrojmë (u japim në përdorim) mes njerëzve për t’u
ditur tek All-llahu ata që besuan dhe për t’i zgjedhur disa prej jush
për dëshmorë (ose dëshmues). All-llahu nuk i do zullumqarët. Dhe që
All-llahu t’i pastrojë besimtarët, ndërsa gradualisht t’i shkatërrojë
mosbesimtarët. A mos menduat ju se do të hyni në xhennet e All-llahu pa e
ditur (pa u vërtetuar në praktikë) se cilët prej jush kanë luftuar dhe
pa e ditur cilët prej jush ishin të durueshëm. (Ali Imran, 140-142)

8. Arritja e mirësive {Plaçkës}

Thotë i Dërguari -salAllahu alejhi ve selem-: Jam dërguar para kijametit
me shpatë derisa të adhurohet vetëm Allahu duke mos i bërë shok në
adhurimin e Tij dhe më është bërë rizku {furnizimi} nen hijen e
shigjetës sime, do të poshtërohet ai i cili e kundërshton urdhrin tim
dhe kush i përngjan një populli ai është prej tyre. {Transmeton Ahmedi }

Thotë Hafidh ibn Haxher: Në këtë hadith është argument për lejimin e
plaçkës për këtë ummet dhe se rizku i të Dërguarit -salALlahua lejhi ve
selem- është bërë në të dhe për këtë arsye kanë thënë disa dijetarë ky
është fitimi më i mirë.

Ka thënë Kurtubiu:

Allahu e bëri rizkun e të Dërguarit të Tij për shkak të pozitës që ka
tek Allahu dhe e veçoi Muhammedin -alejhi selam- me fitimin më të mirë.

Dihet që ka dalë i Dërguari -salAllahu alejhi ve selem- në luftën e Bedrit për ta takuar karavanin e Ebu Sufjanit.

Ka thënë Kurtubi: Dalja e Pejgamberit -alejhi selam- për ti takuar
devetë është argument për lejimin e plaçkës dhe se ajo është hallall.

9. Marrja shehida

Thotë Allahu i Madhëruar: Ne, këto ditë i ndërrojmë (u japim në
përdorim) mes njerëzve për t’u ditur tek All-llahu ata që besuan dhe për
t’i zgjedhur disa prej jush për dëshmorë (ose dëshmues). All-llahu nuk i
do zullumqarët. Dhe që All-llahu t’i pastrojë besimtarët, ndërsa
gradualisht t’i shkatërrojë mosbesimtarët (Ali Imran, 140-141)

Shehidat tek Allahu kanë një pozitë të veçantë, janë afër Allahut janë
në një shkallë më të sinqertit dhe për këtë arsye Allahu dëshiron që nga
robërit e Tij të marr shehida që derdhin gjak për shkak të dashurisë së
Allahut që kanë dhe i japin përparësi kësaj dashurie para vetës se tyre
dhe s´ka rrugë për ta fituar këtë shkallë përveç se me xhihad duke ju
vërsulur armikut.

10. Shpëtimin e botës nga çrregullimi

Thotë Allahu i Madhëruar: (U lejuan të luftojnë) Ata, të cilët vetëm pse
thanë: “All-llahu është Zoti ynë!” u dëbuan prej shtëpive të tyre pa
kurrfarë të drejte. E sikur All-llahu të mos i zbrapste disa me disa të
tjerë, do të rrënoheshin manastiret, kishat, havrat e edhe xhamitë që në
to përmendet shumë emri i All-llahut. E All-llahu patjetër do ta
ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, se All-llahu është shumë i
fuqishëm dhe gjithnjë triumfues. (Haxh, 40)

Po ashtu thotë Allahu i Madhëruar: Dhe sikur All-llahu të mos i mbronte
njerëzit me disa prej disa të tjerëve, do të shkatërrohej toka, po
All-llahu është bamirës i madh ndaj njerëzimit. (Bekare, 251)

Thotë Mukatili:

Sikur mos ti ndalte Allahu idhujtarët nga muslimanët do të kishin
triumfuar idhujtarët mbi tokë dhe do ti kishin shkatërruar të gjitha
xhamitë.

Thotë Shejh Sadi; Do të çrregullohej toka me mbizotërimin e
pabesimtarëve dhe mëkatarëve dhe shkatërrueseve po mos të ishin
besimtarët muxhahid.

Këto janë vetëm disa urtësi prej urtësive të Xhihadit.

E lusim Allahun që ti kthen muslimanët në fenë e tyre me një kthyerje të mirë.

Salavatet dhe selamet qofshin mbi të Dërguarin e Allahut -alejhi selam-



<]أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَـٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْ*ۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِيرٌ .٣٩
Atyre që po sulmohen me luftë, u është dhënë leje të luftojnë, për shkak
se u është bërë padrejtë, e All-llahu ka fuqi për t'u ndihmuar atyre
(muslimanëve).